9.2.18

Potistika beach, Pelion


   Αυτή την παραλία την πρωτογνώρισα όταν ήμουν φοιτήτρια και την ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά. Έκανα ελεύθερο κάμπινγκ εκεί για πρώτη φορά στη ζωή μου και εκεί ήταν που έμαθα να ψαρεύω... Μέσα στα χρόνια που πέρασαν επέστρεψα κοντά της πολλές φορές και κάθε φορά απέμενα μαγεμένη από την ομορφιά της. 

  Είναι η παραλία Ποτιστικά, στο νοτιοανατολικό Πήλιο, κοντά στο χωριό Ξινόβρυση. Εκτείνεται περίπου για 800μ. και είναι υπέροχη, με μεγάλους βράχους μέσα στη θάλασσα και πεντακάθαρα νερά.

  Στη φωτογραφία που ακολουθεί βλέπετε ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό τμήμα της, φωτογραφημένο χειμώνα.



Potistika beach, Pelion // Παραλία Ποτιστικά, Πήλιο




8 σχόλια:

  1. Ονειρική παραλία έξω από κάθε όριο και φραγμό. Το να ζεις εκεί camping Έλλη μου φαντάζομαι τη μαγεία του.
    Όμορφη φωτογραφία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν είχα πάει να κατασκηνώσω εκεί (νομίζω ήταν το καλοκαίρι του 2002...) ήταν μόνο η παραλία, ένα δασάκι μικρό κοντά της και τίποτε άλλο Γιάννη μου. Ήταν υπέροχα. Ήσουν εσύ και η φύση. Μάλιστα η παραλία - που χωρίζεται στη μέση από τα βράχια με φυσικό τρόπο - ήταν η μισή γυμνιστών τότε (στο πιο απόμερο σημείο της).
      Αργότερα που ξαναπήγα είχαν ανοίξει ταβέρνες, το δασάκι δεν υπήρχε πια όπως το θυμόμουν, είχαν δημιουργηθεί ξενοδοχεία... λυπήθηκα πολύ. Φασαρία, κόσμος, μουσικές, σκουπίδια κι όλα τα συμπαρομαρτούντα που φέρνει ο "πολιτισμός". Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει απαραίτητα σε κάθε ανέγγιχτο φυσικό σημείο να δημιουργηθεί ένα ξενοδοχείο και ένα μαγαζί (ή και δέκα!) που δε θα σεβαστούν το μέρος και θα το ξεφτιλίσουν εντέλει... Αλλά αυτό είναι δικό μου κόλλημα, δεν ξέρω πώς το βλέπεις εσύ.
      Όπως και να έχει, προσπαθώ να θυμάμαι την παραλία όπως ήταν τότε που την πρωτογνώρισα, ανέγγιχτη (αναπολώ με γλύκα τα χιλιόμετρα που έκανα ως το κοντινότερο χωριό για να πάρω τα χρειαζούμενα, νερό και τρόφιμα!) και καλού-κακού αποφεύγω να την επισκέπτομαι καλοκαίρι. Για να μην απογοητευτώ ξανά. Το χειμώνα είμαστε μόνο εκείνη κι εγώ, και δεν έχω καλύτερο από αυτό.
      Να είσαι καλά και καλό Σαββατοκύριακο να έχεις.

      Διαγραφή
    2. ..........συμφωνώ μαζί σου τόσο πολύ! Το κέρδος Έλλη μου και τα πάντα μπροστά στο κέρδος θυσιάζονται

      Διαγραφή
    3. Ακριβώς έτσι, Άννα μου.
      Ξέρεις, δεν με πειράζει αυτό καθ'αυτό το ότι ανοίγουν μαγαζιά και ξενοδοχεία σε τέτοια μέρη. Τους λόγους μπορώ να τους καταλάβω, με θλίβουν ή όχι. Αυτό που με ενοχλεί είναι το αποτέλεσμα, το ότι για να δημιουργηθούν καταστρέφουν τμήματα του φυσικού τοπίου (μα είναι ανάγκη να το χτίσεις πάνω στο κύμα/μέσα στο δάσος; Λίγο πιο πέρα δεν μπορείς;) και ό,τι απομένει μετά από το φυσικό τοπίο δεν το σέβονται ούτε οι ιδιοκτήτες, ούτε οι θαμώνες.
      Πήγα με σκηνή εκεί (όντας μικρή άρα χωρίς πολύ μυαλό στο κεφάλι μου) και όμως δεν άφησα ένα τόσο δα σκουπιδάκι φεύγοντας, κουβαλούσα μαζί μου τα σκουπίδια για χιλιόμετρα μέχρι να βρω κάδο να τα πετάξω. Δεν πέταξα τσιγάρα, δεν έβαλα τέρμα τη μουσική μου για να διώξω όλα τα πουλιά από το δάσος και την παραλία, δεν έκοψα δέντρα. Τα ξύλα που χρειάστηκα για να ψήσω τα ψάρια που έπιασα τα βρήκα στην παραλία ήδη σπασμένα από τα δέντρα. Με λίγα λόγια άφησα το μέρος να με φιλοξενήσει, δεν το καπέλωσα.
      Τι να πεις...

      Διαγραφή
  2. Υπέροχη η φωτογραφία σου Μια καρτ ποστάλ!!! Και ενώ έχω πάει τόσες φορές Πήλιο δεν την ξέρω. Κρίμα γιατί μ'αρέσουν φυσικά οι καθαρές παραλίες αλλά τα βράχια αγριεύουν το τοπίο και το λατρεύω αυτό
    Φιλιά πολλά και καλά να περάσεις το Σ/Κο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!
      Αν σε φέρει ξανά ο δρόμος προς τα εκεί, θυμήσου να την αναζητήσεις. Είναι βατός ο δρόμος και είμαι σίγουρη ότι θα σε κερδίσει η ομορφιά της.
      Φιλιά κι από εμένα και καλό Σ/Κ να έχεις.

      Διαγραφή
  3. ετσι ακριβως όπως τα λες ειναι Ελλη μου.. και εδω στην Κρητη τετοια μερη αναζητα ο κοσμος και δυστυχως ειναι πια πολύ λιγα ακομα... τελεια παραλια ..και υπεροχη φωτογραφία... να περνας ομορφα καλη εβδομαδα να εχεις .. καλρες αποκριες φιλάκιααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πολύ λίγα και εκεί, Ρούλα μου... Εικάζω πως τα επόμενα χρόνια θα απομείνουν ελάχιστα τέτοια μέρη (ή καθόλου!) δυστυχώς. Και δεν είμαι απαισιόδοξη, ρεαλίστρια είμαι. Δεν υπάρχει η θέληση να διατηρηθούν αναλλοίωτα και μακριά από τον "πολιτισμό", βλέπεις.
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και για τις ευχές. Αντεύχομαι! Φιλιά

      Διαγραφή