Στο Αισθητικό Άλσος της Λάρισας πήγαινα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και έχω πολλές αναμνήσεις από εκεί. Είναι ένα διαμορφωμένο πάρκο δίπλα στον Πηνειό, λίγο έξω από τα στενά όρια της πόλης, με πολύ πράσινο, διαδρομές για περίπατο, παιδικές χαρές, λοφάκια και μια τεχνητή λιμνούλα.
Κάποτε έσφυζε από ζωή. Υπήρχε αναψυκτήριο, πάπιες κολυμπούσαν στη λίμνη και πολλοί Λαρισαίοι έρχονταν με τα παιδιά τους τα Σαββατοκύριακα για να ξεσκάσουν λίγο και να πιουν ένα καφέ.
Εδώ και χρόνια το πάρκο έχει αφεθεί στη μοίρα του από τις δημοτικές αρχές, το αναψυκτήριο δε λειτουργεί, η λιμνούλα στέκει αφρόντιστη και οι πάπιες (όπως και οι οικογένειες με τα παιδιά) έχουν εξαφανιστεί. Σε μεγάλο βαθμό, μόνο οι Ενεργοί Πολίτες Λάρισας απέμειναν να προσέχουν όπως μπορούν το Άλσος.
Από τη μία με στενοχωρεί που το πάρκο έχει χάσει την παλιά του αίγλη, τουλάχιστον αυτή που θυμάμαι από παιδί. Από την άλλη συνεχίζω ακάθεκτη να πηγαίνω εκεί με το σκυλί μου, ειδικά τα καλοκαίρια που έχει δροσιά, να χρησιμοποιώ τις κούνιες και να ευχαριστιέμαι τη φύση. Κι ας περπατάμε ανάμεσα σε φίδια κάποιες φορές, ή σε χορτάρια που φτάνουν ως το ύψος μου.
Είναι ήσυχα πια· λίγους έχω δει να το επισκέπτονται και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διατηρείται και σχετικά καθαρό (είναι γνωστό τι συμβαίνει όταν μαζεύονται πολλοί "πολιτισμένοι" άνθρωποι στη φύση και τι αφήνουν πίσω τους, σωστά;)
Στη φωτογραφία βλέπετε το κέντρο του Άλσους. Το σπιτάκι δεξιά είναι το παλιό αναψυκτήριο.
Aesthetic Grove, Larissa // Αισθητικό Άλσος, Λάρισα
Έλλη μου, η ίδια κατάσταση και στα άλση της Αθήνας. Χαίρομαι όμως που δεν πτοείσαι και συνεχίζεις και επισκέπτεσαι το αγαπημένο σου άλσος. Η φωτογραφία σου υπέροχη. Σε φιλώ, φίλη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαθαίνω για την κατάσταση εκεί... Κοίτα· δε θέλω να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου, όμως εκεί είναι τόσα άλση, εδώ μιλάμε για ένα. Ένα!
ΔιαγραφήΠαραδίπλα σε κοντινή απόσταση είναι το πάρκο Αλκαζάρ, εκεί όλα είναι μια χαρά. Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά, εννοώ.
Φυσικά δεν πτοούμαι· αυτό έλειπε! Άσε που όσο μένει παρατημένο στη μοίρα του, τόσο οργιάζει η φύση εκεί κι αυτό είναι κάτι που το χρειάζομαι όταν με πνίγει το τσιμέντο και η ζέστη το καλοκαίρι...
Φιλιά κι από μένα Μία μου.
Κρίμα! ειλικρινά κρίμα και ντροπή! Οι περιφέρειες Έλλη δίνουν δεκάδες εκατομμύρια € για να χτιστούν γήπεδα ιδιωτών και να υποστηριχτούν αλλά έργα κοινωνικής δομής και αισθητικής μήτε σεντ. Δείγμα της άποψης του καπιταλισμού για τη φύση και τους δημόσιους χώρους. Και έρχονται και δημοτικές εκλογές και θα παρακαλάνε για ψήφο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά κάνεις και ζεις τις στιγμές σου εκεί Έλλη.
Καλησπέρα.
Καλησπέρα Γιάννη μου. Σύμφωνη με βρίσκεις, απόλυτα.
ΔιαγραφήΑκριβώς επειδή έρχονται δημοτικές εκλογές έθιξα το θέμα! Να δείξω ότι δεν ξεχνάω, δεν έχω τυφλωθεί, να πάρει η ευχή.
Η παρούσα δημοτική αρχή (και περιφέρεια) έκανε πολλά έργα, δεν μπορώ να πω, στο κέντρο της πόλης όμως. Παραέξω; Υπάρχουν συνοικίες που πνίγονται στα χορτάρια, δεν έχουν μια πλατεία. Και υπάρχει και το Άλσος, που έγινε ζούγκλα.
Αν χρησιμοποιούν σαν δικαιολογία το ότι δεν πάει ο κόσμος εκεί ώστε να χρειάζεται να το φτιάξουν, είναι λάθος. Ο κόσμος δεν πάει επειδή δεν το φτιάχνουν...