1.4.18

Spring at Sivota, Thesprotia


Καλό μήνα σε όλους!


Spring // Άνοιξη 
Sivota, Thesprotia // Σύβοτα, Θεσπρωτία





5 σχόλια:

  1. Υπέροχη.....! την ψηφίζω από τις πέντε καλύτερες φωτογραφίες σου που έχουμε εδώ δει. Ευλογία να βιώνεις ένα τέτοιο τοπίο Έλλη. Πραγματικά ευλογία.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο απόλυτο, είναι ευλογία.
      Κι εγώ αγαπώ αυτή τη λήψη· τόση ομορφιά και χρώματα! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε.

      Διαγραφή
  2. Πρέπει να σου πω ότι τα Σύβοτα είναι από τα αγαπημένα μου μέρη.
    Στην Ελλάδα. Κι είχα και την τύχη να κάνω εκεί διακοπές με σκάφος.
    Είναι πολύ ιδιαίτερο να βλέπεις ένα παραθαλάσσιο μέρος από...μέσα.
    Εννοώ πως, ένα μέρος με θάλασσα, άλλη "εικόνα" έχει από την στεριά
    προς την θάλασσα, ενώ αντίστροφα, είναι σα να βλέπεις έναν άλλο τόπο.
    Πολλά φιλιά και καλή Μεγάλη Εβδομάδα, με πολλές λήψεις! ✿

    Υ.Γ Σε ένα ταξίδι μια φωτογράφος μού είχε πει, όταν περπατάω
    σε ένα μέρος και το φωτογραφίζω, να γυρνάω να κοιτώ και πίσω.
    Όσα έχω δει περπατώντας, ενόσω τα αφήνω πίσω, έχουν μια άλλη
    "οπτική", εξίσου ενδιαφέρουσα για φωτογράφιση! Για...δες το!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό που σου έγραψα, περί δυο διαφορετικών οπτικών,
      το έχω παρατηρήσει και στη Βενετία, όπου, αν δεις
      την πόλη από την στεριά και την δεις κι απ' τη θάλασσα,
      είναι, εξίσου καταπληκτική, είναι όμως και σα να 'χεις
      δει μια άλλη πόλη! Μάλιστα, μέσα από τη θάλασσα, έτσι
      όπως κινείται το πλοίο, είναι μια πόλη τρισδιάστατη!
      Άστο καλό, με έπιασε η νοσταλγία, μαζί με την πάρλα!
      Φεύγωωωωωωω!

      Διαγραφή
    2. Μεγάλη κουβέντα άνοιξες (άθελά σου) για τα Σύβοτα...
      Λοιπόν: εγώ τα Σύβοτα τα γνώρισα από τη στεριά (όχι όπως εσύ, από σκάφος! Τυχερούλα...) και τα γνώρισα ΟΣΟ μου επέτρεψαν κάτι φουσκωτοί έξω από τα μεγαλοξενοδοχεία να τα γνωρίσω. Με λίγα λόγια παραλίες δεν πολυείδα, γιατί ή θα έπρεπε να μένω στο εκάστοτε ξενοδοχείο για να τις φτάσω, ή να κάτσω εκεί να πιω καφέ, αλλιώς παραλία γιοκ (=ιδιωτικός χώρος).
      Εγώ είμαι πολύ μυστήρια μ΄αυτά. Φουντώνω μία κι έξω, φουσκωτός-ξεφουσκωτός. Γιατί έχω την άποψη ότι η παραλία ανήκει στην άμμο της και η θάλασσα στα ψάρια της (και όχι στους ανθρώπους. Σε μας είναι δανεική). Έτσι ορκίστηκα να μην ξαναπατήσω στα Σύβοτα, παρόλο που κατάφερα εν τέλει να κολυμπήσω κάπου χωρίς στοπ και μη και μα και μου.
      Σε αυτό που λες για τη διαφορετική οπτική, έχεις απόλυτο δίκιο. Και εσύ, και η φωτογράφος (τη συμβουλή της οποίας εννοείται την κρατώ και σε ευχαριστώ!) Το ένιωσα έντονα αυτό όταν πήγα στο Μπάλο, στην Κρήτη. Εγώ προσέγγισα την παραλία από την πλαγιά, περπατώντας πόση ώρα... και είχα μια άλφα οπτική από αυτή. Πολλοί επισκέπτες όμως έρχονταν με καράβια για να αποφύγουν την ταλαιπωρία της διαδρομής/κατάβασης και έτσι είχαν μια εντελώς άλλη οπτική της παραλίας... Φαντάζομαι ότι αν συνέκρινες τις φωτογραφίες πχ και των δυο ομάδων θα έβρισκες λογικά τεράστιες διαφορές σε σχέση με το πώς είδε η καθεμία την ίδια παραλία.
      Υ.Γ. Η πάρλα σου πολύ μου άρεσε! Έμαθα τόσα... Σε ευχαριστώ!

      Διαγραφή