24.1.18

Sea view (The "Public Benches" Project)


  Το παγκάκι αυτό το συνάντησα στην άκρη της παραλίας, μια ανάσα πριν το χειμώνα, να στέκει λίγο γερτό, μοναχικό και κάπως κρυμμένο.

  Οι τουρίστες είχαν πια φύγει· μόνο το δέντρο τού είχε απομείνει για παρέα ως το επόμενο καλοκαίρι. Και ίσως μερικοί περαστικοί, όπως ήμουν κι εγώ, που θα το πρόσεχαν πού και πού κάνοντας τη βόλτα τους και θα σταματούσαν ενδεχομένως για να ξαποστάσουν κοντά του. 

 Στάθηκα, το φωτογράφισα κι έπειτα κάθισα στην αγκαλιά του και απόλαυσα τη θέα στη θάλασσα.  



Sea view // Θέα στη θάλασσα
Metalia beach, Limenaria, Thassos // Παραλία Μεταλλείων, Λιμενάρια, Θάσος
(2013)







6 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφη θέα! Και θεά η φωτογραφία!!!!!Μ'αρεσει που μισοκρύβεται το παγκάκι έκανες θαυμάσια λήψη. Και ασπρόμαυρη!!!!!!!!!!!!!
    Φιλιά πολλά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Άννα μου!
      Κι εμένα αυτό μου άρεσε, ένιωθες πως είχες μια κάποια ιδιωτικότητα αν καθόσουν εκεί έτσι μισοκρυμμένος. Ιδανικό (και δοκιμασμένο!) σημείο για να ξεφύγεις λίγο από τα πάντα, να ηρεμήσεις, να ξεκουραστείς και να βρεις ξανά τον εαυτό σου.
      Φιλιά κι από εμένα

      Διαγραφή
  2. Που το ανακάλυψες βρε Έλλη μου.
    Πόσο διαπεραστική είναι η ματιά σου. Και πόσα συναισθήματα αναδεικνύει κάθε σου σκέψη. Δείχνει μελαγχολικό, μοναχικό. Η θέα του είναι απίστευτη. Λατρεύω κάθε τέτοια γωνία σε τέτοιον καιρό.
    Μπράβο μάτια μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ-πολύ! Χάρηκα που σου άρεσε. Ναι, η θέα στο σημείο ήταν απίστευτη. Μοναχικά μεν, αλλά γέμιζε η ψυχή σου κοιτώντας τη θάλασσα και ηρεμούσε.
      Λοιπόν, κοίτα τώρα πώς το ανακάλυψα: το 2013 ζούσα και δούλευα στη Θάσο (και όχι μόνο το 2013...) Έχοντας γνωρίσει ως τότε τις περισσότερες γωνίτσες του τόπου, έψαχνα συνεχώς κάτι για να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον μου, το οποίο είχε φτάσει πια στα πατώματα. Οπότε, τριγυρνούσα.
      Παρέα δεν είχα, ούτε την οικογένειά μου είχα εκεί, έτσι οι περισσότερες βόλτες μου ήταν μοναχικές. Και το διάστημα που οι τουρίστες εξαφανίζονταν από το νησί γίνονταν ακόμη πιο μοναχικές. Σε μια από αυτές τις βόλτες ήταν που βρήκα αυτό το παγκάκι και το φωτογράφισα.
      Δε σου κρύβω πως με φιλοξένησε αρκετές φορές έκτοτε...

      Διαγραφή
  3. Ονειρική γωνιά, εκπληκτική λήψη, Έλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή