Πολύ ωραία φωτογραφία...Ο ήλιος που σημαίνει ζωή και το ερείπιο που σημαίνει θάνατο!! Του ταιριάζει και το ασπρόμαυρο! Πολύ ωραία...... Καλή Πρωτομαγιά Έλλη μου
Κι εγώ το ίδιο πιστεύω για το ασπρόμαυρο. Μου άρεσε πολύ αυτό το κτίριο, αισθάνθηκα ότι είχε πολλές ιστορίες να μου πει. Καλό μήνα Άννα μου και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Δεν έχω κάτι διαφορετικό από αυτό που επισημαίνει η Άννα από πάνω. Εξαίρετη εικόνα και με καλύπτει απόλυτα η προσέγγιση της Άννας. Καλή Πρωτομαγιά Έλλη.
Έλλη, αυτή είναι μια από εκείνες τις φωτογραφίες που μπορείς να τις προτείνεις για να γραφτούν διάφορες ιστορίες, κάτι που έχει κάνει με μεγάλη επιτυχία και η Ελένη/καρυδότσουφλο :) Φιλιά!
Λες; Ίσως πρέπει να το βάλω στα υπόψη ξανά. (Λέω "ξανά" γιατί ήταν κάτι που είχα στα υπόψη κάποια στιγμή ένα-δυο χρόνια πριν... μου είχε δώσει την ιδέα μια άλλη φωτογραφία που είχα βγάλει τότε. Με είχε κάνει να σκέφτομαι διάφορα, θυμάμαι! Τελικά δεν το έκανα ποτέ). Η Ελένη όμως το έκανε αυτό πολύ πετυχημένα, όντως. Φιλιά κι από εμένα!
Πολύ ωραία φωτογραφία...Ο ήλιος που σημαίνει ζωή και το ερείπιο που σημαίνει θάνατο!! Του ταιριάζει και το ασπρόμαυρο! Πολύ ωραία......
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Πρωτομαγιά Έλλη μου
Κι εγώ το ίδιο πιστεύω για το ασπρόμαυρο.
ΔιαγραφήΜου άρεσε πολύ αυτό το κτίριο, αισθάνθηκα ότι είχε πολλές ιστορίες να μου πει.
Καλό μήνα Άννα μου και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Δεν έχω κάτι διαφορετικό από αυτό που επισημαίνει η Άννα από πάνω. Εξαίρετη εικόνα και με καλύπτει απόλυτα η προσέγγιση της Άννας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Πρωτομαγιά Έλλη.
Σε ευχαριστώ πολύ Γιάννη μου. Καλό μήνα να έχουμε!
ΔιαγραφήΈλλη, αυτή είναι μια από εκείνες τις φωτογραφίες που μπορείς να τις προτείνεις για να γραφτούν διάφορες ιστορίες, κάτι που έχει κάνει με μεγάλη επιτυχία και η Ελένη/καρυδότσουφλο :) Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες; Ίσως πρέπει να το βάλω στα υπόψη ξανά.
Διαγραφή(Λέω "ξανά" γιατί ήταν κάτι που είχα στα υπόψη κάποια στιγμή ένα-δυο χρόνια πριν... μου είχε δώσει την ιδέα μια άλλη φωτογραφία που είχα βγάλει τότε. Με είχε κάνει να σκέφτομαι διάφορα, θυμάμαι! Τελικά δεν το έκανα ποτέ).
Η Ελένη όμως το έκανε αυτό πολύ πετυχημένα, όντως.
Φιλιά κι από εμένα!